:: Kampinos pieszo (15 km) ::

Tym razem spontanicznie padło na pośniadaniową przebieżkę w KPN. Oj nie mam szczęścia do Kampinosu, bo przeważnie wpadam na pomysł jego odwiedzenia zimą. Trzeba będzie pomyśleć o jakimś rowerowaniu tam w lato - z pewnością jest piękniej i przyjemniej. Łosia się upolować nie udało, same sarenki kicały tu i tam, ale i tak buło przyjemnie. No i ten mrozek -18*C, niezwykle orzeźwiający. ;)

:: Lutowe owsiki ::

Czasem słońce, czasem wmordewind. Czasem błoto, czasem lód. Czasem ziemia, czasem śnieg. Jak to w lutym! :) Kilka fot z okolicznych dróg: klik!

:: Rowerem po jeziorku ;) ::

"Wczesna wiosna" mówili... "Odwilż" mówili... No to pojechałem w sobotę sprawdzić, ile w tym prawdy. :) Najpierw zaczekałem, aż ociepli się z porannego -20, do sensownego -13 (czyli do 13:00-tej). Następnie założywszy 19 warstw tego i owego ruszyłem w teren, znaczy w tzw. "Lasy Mareckie". Niestety wyszło na smutno, bo napotkałem 2 miejsca bestialstwa, dokonanego przez miejscowe mendy w dresach. :( 

:: Kampinos (15 km) ::

Tym razem spontanicznie padło na pośniadaniową przebieżkę w KPN. Oj nie mam szczęścia do Kampinosu, bo przeważnie wpadam na pomysł jego odwiedzenia zimą. Trzeba będzie pomyśleć o jakimś rowerowaniu tam w lato - z pewnością jest piękniej i przyjemniej. Łosia się upolować nie udało, same sarenki kicały tu i tam, ale i tak przyjemnie. No i ten mrozek -18*C, niezwykle orzeźwiający. ;)

:: Heavy frost biking ;) ::

No i przyszli mrozy. Temperatura oscylująca w granicach -10*C nie jest może dramatycznie zachęcająca do rowerowych wypadów, ale są też pewne plusy jazdy na mrozie. Błoto wszelakie zamienia się w twardą skorupę, a dotychczas nieprzejezdne szlaki "udostępniają się". Jeśli dodać do tego możliwość przejazdów graniowych po wydmach - robi się całkiem fajnie! :)

:: Styczeń Bike Attack! ;) ::

W tym sezonie zima przybyła na Mazowsze dopiero w połowie stycznia, ale i tak nie ma pewności, czy w tym miesiącu będą warunki pod biegówki. Na szczęście spadło trochę białego i syf podwarszawskich lasów już tak nie razi w oczy. Byle do wiosny - a ta już za 2 miesiące z hakiem ;)

:: Kazimierz Dolny wigilijną porą ::

:: Kawowo-listopadowe Tatry ::

Kiedy tylko Tatry zorientowały się, że opuściłem Zakopane (II poł. października), złośliwie wytopiły zgromadzony wcześniej w nadmiernych ilościach śnieg, odsłaniając ponownie barwy jesieni. Nie była to już co prawda jesień pomarańczowo-czerwono-żółta, lecz raczej w barwach mielonej kawy, czy może "zamszowa", jak mawiają znawcy. Ale zawsze jesień i to skąpana w słońcu... Mój listopadowy atak był gwałtowny jak...

:: Peregrynacja lokalna nr 6 (43 km) ::

Najpierw trochę chorowałem, potem nie było mnie w domu, a powiadają ludzie, że jesień nadal na nizinach rządzi. Trzeba więc było wybrać się na inspekcję okolicznych szlagierów, znaczy: łąk między Cegielnią, a Beniaminowem, dębu Jan Kazimierz, single tracka w Białobrzegach, zachodu słońca nad Jeziorem Zegrzyńskim, napieraczki wzdłuż Kanału Żerańskiego i cooltowych Lasów Drewnickich. :)

:: Jesienno-zimowe Tatry ::

Pewnego razu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami, za siedmioma źródłami (Siedem prameňov) i za pięcioma stawami (Päť Spišských plies) postanowiłem, że trzeba pojechać w Tatry, aby ukoić oczy złotą, polską, górską jesienią. Spakowałem się więc i już już miałem iść na pociąg (prawdopodobnie opóźniony, za opóźnienie serdecznie przepraszamy) kiedy jedna z osób z tutejszej GTW rzekła mi: "przełóż o tydzień, bo cię pogoda wydupcy" (cytuję z pamięci, być może inaczej to wyraziła), a inna z osób (także GTW) przysłała z południa Polski esesmana: "łojezusicku, leje, pada, wieje, spadam stąd" (tu znów cytat może nie być dokładny). Przełożyłem więc i na dobre mi to wyszło. Poczekałem tydzień, wyjadając w międzyczasie zupki...

:: Wzdłuż Osownicy nad Kępiaste Bagno ::

Początek października 2011 nie pozostawia wyboru - trzeba brać urlop i pedałować! :) Tym razem wybieram zupełnie nieznane i zapomniane bezdroża na wschód od Tłuszcza. Trudno nawet nazwać ten region. Pojadę więc patetycznie: "Zlewnia rzek Osownicy, Kobylanki, Ryni, Cienkiej, Boruczy, Rządzy i Czarnej" :)) Tym razem nagroda - ani Unia, ani woj-maz jeszcze tu nie dotarli - mamy więc piachu i zapomnianych miejsc pod dostatkiem, za to zupełny brak asfaltu. Przysiółki nad Osownicą - rewelacja. Lasy między Głęboczycą a Międzylesią - ciche, spokojne, puste - bez śladu antropopresji. 71 km.

:: Pulwy i Puszcza Biała (65 km) ::

Magiczne są te małe osady (niegdysiejsze prężne tartaki) położone w środku lasu i posiadające własny przystanek kolejowy. Puszcza Biała (a raczej jej resztki) też robi nieodmiennie miłe wrażenie - są to jednak zupełnie inne lasy, niż te podwarszawskie, zapałkowe i zaśmiecone... Gospodarka leśna działa tu za to prężnie, czego dowodem są dziesiątki zrębów zupełnych, rozsianych w tym niemałym kompleksie. Zręby co prawda niwelują nieco monotonię lasu i urozmaicają jego krajobraz, jednak wolałbym widzieć w tym miejscu park krajobrazowy...

:: Puszcza Kamieniecka i Las Fidest (70 km) ::

Nadszedł czas na wizytę gospodarską nad rzeką Bug. Czasem trzeba sprawdzić, czy to rzeczysko nie pożarło kolejnych sosienek na przełomie. Ale zanim dotarłem do Bugu, wyeksplorowałem lewy brzeg Dzięciołka, co mimo posiadania "słusznego" roweru wcale nie było łatwe. Chodzi mianowicie o to, że rzeczułkę tą zamieszują bobry, które w czasie wolnym od pracy budują tamy i żeremie. W związku z tym wszystko wokół jest podmokłe i pozalewane.

:: W poszukiwaniu źródeł Czarnej (86 km) ::

Dawno temu wymyślona i wreszcie zrealizowana wycieczka w poszukiwaniu źródeł rzeczki Czarnej, przepływającej (w dolnym biegu) przez moją miejscowość. Popołudniowym, sympatycznym szynobusem przemieszczam się do Cegłowa, tam rundka po okolicznych lasach, potem obok wojskowego lotniska i nad budową autostrady A2 docieram do Jakubowa. To tu rzeczka wypływa sobie z lasu. :) Od tej pory, asfaltami i bezdrożami pedałuję wzdłuż strugi. Świetne szutry, lasy, łąki, pola, sielanka, swawola. Ekstra wycieczka. :)

:: Z Mrozów do Łochowa (92 km) ::

Tym razem padło na stację kolejową Mrozy, skąd wiedzie fragment trasy opisanej w przewodniku "Wędrówki mazowieckie" Lechosława Herza. Z Mrozów do Liwia mamy pięknie wypisane wszystkie smaczki terenowo-zabytkowe, nic tylko jechać i podziwiać. Pod warunkiem jednak, że ktoś lubi niekończącą się walkę z piachem. :) Po drodze takie perełki jak Sinołęka (wioska, gdzie więcej zabytków, niż domów), Stara Sucha ze skansenem i drewnianym dworkiem, czy Wyszków Węgrowski z imponującym kościołem fundniętym przez pana miecznika. W Liwie też ruiny zamku, ale te widziałem już wielokrotnie, więc prędzej liczyłem tam na dobrą kawkę z ekspresu. Niestety kawiarnię oblegały tłumy długoweekendowych zmotoryzowanych. W drodze powrotnej z Liwia do Łochowa zwraca uwagę odcinek między Korytnicą a Maksymilianowem. Nie bez powodu stoi tam znak zakazu wjazdu do lasu, gdyż w środku czają się bataliony zawziętych komarów oraz głębokie do kolan podtopienia drogi wypełnione zielonym szlamem, których nie sposób ominąć. Trzeba więc brnąć na wprost i nie ma że buty przemiękną! ;)

:: Z Lublina przez Roztocze (226 km) ::

Rok 2011 można już chyba uznać za mój roztoczański debiut. Najpierw styczniowe wałęsanie się na nartach biegowych wokół Zwierzyńca (Piekiełko, Florianka) oraz po pd-zach. RPN (Stara Huta, Górecko). A teraz 230-kilometrowy przejazd rowerem od Lublina przez Szczebrzeszyn, Puszczę Solską po Dahany. Chyba mogę już przyznać, że ta kraina naprawdę wciąga swą różnorodnością. Zróżnicowany teren, mnóstwo pamiątek po wojnie i wysiedleniach, ciekawe wioski i miasteczka, ciekawa historia.

:: Na kawę do Łochowa (98 km) ::

Upalny, niedzielny, lipcowy dzień. Śniadanie na stacji PKP: 4 frankfurterki i 1 bułka, zapite wodą. Pociąg do Małkini. Przedział dla podróżnych z bagażem, czyli bar piwny i palarnia dla meneli. Jagodzianka nad Bugiem w odwiedzonym już niegdyś przysiółku Suć. Nudne asfalty do Łochowa, ale za to pyszna kawka tamże. Nudne asfalty do Jadowa, ale za to świetne szutrówki między małymi wioskami rozsianymi na wschód od Tłuszcza (Sulejów - Kąty Wielgi). Lubię rower. :)

:: Dookoła Jamna i Arboretum (42 i 35 km) ::

Świetne, utwardzone polne i leśne drogi, teren pofałdowany, więc i widoczki niczego sobie. W sam raz na rodzinne wycieczki zamiast plackowania na plażach. :) Smuci zaniebanie przez koszaliński powiat ewangelickiego cmentarza w Jamnie, za to buduje działalność mieszkańców Węgorzewa w tej kwestii. W Karnieszewicach wspomagamy finansowo walący się 200-letni kościół.

:: Dziesięć starych kościołów i jeden megalit ::

Jedyna w tym roku dalsza wycieczka w okolicach Koszalina - szlakiem starych kościołów. A tych jest naprawdę wiele, zwłaszcza XIV i XV wiecznych o gotyckiej architekturze. 500-letnie kościoły mają w sobie coś niesamowitego, podobnie zresztą jak 5000-letnie grobowce megalityczne (Borkowo).

:: NPK: Treblinka - Starawieś - Urle (82 km) ::

Niemal równo po roku, po raz drugi, wybieram się na eksplorację środkowej części Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego - tym razem w dobrym towarzystwie krakowskiego rowerzysty Krzyśka (a prywatnie szwagra). Tradycyjnie w rejon peregrynacji (tj. nad rzekę Bug) dostarcza nas swojsko-przaśny skład EN57 Kolei Mazowieckich. Na początku...

:: Z Ostrołęki przez Puszczę Białą (112 km) ::

Tym razem początek wycieczki wypada w Ostrołęce, która leży na południowym skraju Puszczy Zielonej. Na północ stąd zaczynają się Kurpie zasadnicze wraz z ośrodkami folkloru tych ziem, czyli Myszyńcem, Kadzidłem i Łysymi (konkurs palm na Niedzielę Palmową). Ale Kurpie Zielone jeszcze poczekają - tym razem z Ostrołęki kieruję się nad Narew i dalej na południe w kierunku Puszczy Białej. Do Różana dojeżdżam częściowo asfaltem, częściowo leśnymi, bitymi drogami. Żadnego babrania się w piachu. Okolice przepiękne. Pod Różanem kawka i dalej wzdłuż Narwi, a potem rewelacyjnymi szutrami przez klimatyczne wioski, jak Dzbądzek, Borki, Grądy Szlacheckie docieram do Długosiodła. Hmnnn... Długosiodło to klasa sama w sobie. Piękna bryła kościoła, najstarszy na Mazowszu dąb "Jan", ciekawie zdobione domki oraz... kolejna kawka. :) Następnie zapuszczam się w knieje Puszczy Białej, by wyłonić się po jakimś czasie w Wyszkowie nad Bugiem. Tam przychodzi mi do głowy, by sprawdzić, czy rzeczywiście okolice Fidestu w Puszczy Kamienieckiej są takie zapiaszczone. Hmnnn... Są. (...) Piach na 80-tym kilometrze to nie jest dobra rzecz. :) Niemniej słońce jakby już nie te, więc znajduję jakiś sensowny szutr i dojeżdżam nim do odwiedzonego w kwietniu Obrąbu, a następnie stacji kolejowej w Mokrej Wsi. Tam stwierdzam brak czynnej kasy, a nawet w ogóle brak budynku kasy, więc podjeżdżam do kolejnej wioski o chitynowej nazwie Chrzęsne. Wreszcie czas na piwko spożyte na peronowej ławeczce w oczekiwaniu na małkiński EN57. Wycieczka - rewelacja! Tereny - polecam! :)

:: Z Rząśnika na Pulwy (64 km) ::

Traska po Kurpiach Białych w okolicach Rząśnika od dawna chodziła mi po głowie. Podobnie jak odwiedziny na Pulwach. No i proszę - udało się i to jeszcze w kwietniu. Tereny pod rower świetne - znajdzie się i piach i szutr i nowe asfalty. Z Rogóźna do Lubiela to nawet samą skarpą Narwi można pojechać (czytaj: poprowadzić rower). Pulwy - ogromny obszar (60 km2) dawnych rozlewisk pra-Narwi, a obecnie połacie łąk po dokonanej w XX w. melioracji. Meliorowali osadnicy niemieccy, sprowadzeni w XVII wieku, których po II wojnie z wiadomych względów przepędzono. Pozostał totalnie zakrzaczony i trudny do zauważenia cmentarzyk. Z Pulw wydostaliśmy się na krawędź wysoczyzny wyszkowskiej (fajna krawędź) i odwiedziliśmy mega klimatyczną osadę i stację kolejową w samym środku Puszczy Białej - czyli Dalekie Tartak.

:: Szewnica - Bug - J. Zegrzyńskie (72 km) ::

:: Koniec zimy 2010/2011 ::

:: Roztocze Środkowe ::

Roztocze to magiczna kraina... Ale to nie ta magia, co myślicie! :P No bo jak inaczej wytłumaczyć, że jak zabieramy narty to nie ma  śniegu, a jak wędrujemy pieszo, to śnieg nagle się pojawia i to w zacnych ilościach? ;) Ten wyjazd pozwolił mi odkryć, że skrobanie nartami po zmrożonym, potraktorowym błocie może być całkiem przyjemne (poważnie!). No i padła moja piesza życiówka: 35 km z buta po pagórkowatym. Pochwały i wyrazy uznania mile widziane w komentarzach. :>

:: Jesienny Zalew Zegrzyński ::

Jest spora szansa na to, że była to ostatnia wycieczka rowerowa w tym roku. Ale za to jaka... jesienne barwy i te chmury... :)

:: Okolice Koszalina III: Iwięcino - Wioska Końca Świata ::

Tym razem krótsza wycieczka, za to w znakomitym towarzystwie i po widokowej trasie. Docieramy do XIV-wiecznego gotyckiego kościoła w Iwięcinie. Takich ponad półtysiącletnich kościołów jest w tych okolicach kilka i niezmiennie robią na mnie wielkie wrażenie. Tchną ciężkim, historycznym powietrzem, że się tak wyrażę. Kwestia Wioski Końca Świata jest wyjaśniona tutaj.

Wszystkie wycieczki w okolicach Łazów na jednej mapce: o tu tu! :) 

:: Okolice Koszalina II: Wokół jeziora Jamno (84 km) ::

Obie wycieczki po północnym obszarze dawnego województwa koszalińskiego pozwoliły mi nieco lepiej poznać teren, kojarzony dotychczas prawie wyłącznie z plażą. Przede wszystkim zaskakuje jakość bocznych dróg - i tych polnych, i tych leśnych. Pośród pól, czy zmeliorowanych bagien często można kilometrami jechać po betonowych płytach lub wręcz - wśród dojrzewającego zboża - twardą i wygodną...

:: Okolice Koszalina I: Wokół jeziora Bukowo (74 km) ::

:: Lasy Miedzyńskie - Starawieś - Liw (118 km) ::

Utrafić w bezdeszczowy dzień tej wiosny to nie lada sztuka. Ale czasem się udaje, czego dowodem moja ostatnia wycieczka. Tym razem za cel postawiłem sobie - niedoceniane chyba - Lasy Miedzyńskie (mapka), będące południową częścią Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego. Niedoceniane, gdyż po drugiej strony "torów na Białystok" znajduje się piękna Puszcza Kamieniecka z meandrującym Bugiem, rezerwatami, lasami, malowniczymi przysiółkami i mnóstwem...

:: Dzięciołek - Liwiec - Bug - Rządza ::

No i mamy kolejną wiosnę. Czas leci, życia coraz mniej, trzeba więc jeździć na rowerze. ;] W słoneczny, niedzielny poranek (ostatni weekend kwietnia) docieram do stacyjki Topór, położonej na terenie Puszczy Kamienieckiej. Stamtąd pięknymi, choć piaszczystymi lasami przecinam w kierunku zachodnim ową puszczę, by potem - zahaczając o Nadbużański Park Kajobrazowy dotrzeć do samego Bugu. A ten pięknie rozlany na ogromnych połaciach łąk... Robi wrażenie. Podobnie jak - w zupełnie jednak innej kategorii - urokliwe strugi Dzięciołek i Rządza oraz rzeka Liwiec.

:: luty 2010 - Wydmy Nadmy c.d. ::

:: styczeń 2010 - Wydmy Nadmy ::

Update: spojrzenie z innego aparatu - diablak1223 

Przedostatni weekend stycznia 2010 roku okazał się wyjątkowo chłodny. W kolejne noce słupek termometru analogowego, jak również wyświetlacz termometru elektronicznego pokazywały sukcesywnie: -27, -28 i -29 stopni (to ostatnie wskazanie z nocy 25/26 stycznia). I to wszystko nie w jakichś tam Suwałkach, ale ledwie kilkanaście km na pn-wsch. od Warszawy. W niedzielny późny poranek znacznie się jednak ociepliło: temperatura wzrosła do zaledwie -22. :)) Ta optymistyczna tendencja zachęciła nas do zrealizowania planu na niedzielę - wydmowego singletracka lub inaczej...

:: styczeń 2010 - Baza rakiet na biegówkach ::

^{_{UPDATE: Kilka "telefonicznych" zdjęć z soboty (09.01.2010) - klik}}

Rok 2010 zaczął się na Mazowszu piękną zimą. Dosypało sporo śniegu, po czym chwycił mróz. W lasach jak na dłoni widoczne tropy dzików, saren i tych małych futrzaków z długimi uszami. Większość ścieżek dziewiczo biała, bo ludzie albo skacowani po sylwestrach, albo "wyjechani". Ostatnie chwile świątecznego urlopu spędzam na biegówkach niemal codziennie. 3-4 godziny dziennie to udany kompromis między życiem rodzinnym, a "ciągiem na śnieg". Tułam się po lasach samotnie, bo zaprzyjaźnieni biegacze albo wychowują dzieci, albo opuścili kraj. ;) Jednym z ciekawszych epizodów jest późnopopołudniowa wizyta w dawno opuszczonej przez wojsko "bazie rakiet", ukrytej pośród lasu. Dziwnie tam, tajemniczo, nieswojo.

:: grudzień 2009 - śnieg, śnieg, śnieg! ::

:: wrzesień 2009 - W Puszczy Kamienieckiej - Topór, Czaplowizna, Wywłoka ::

:: wrzesień 2009 - Z Puszczy Białej w Dolinę Bugu ::

:: sierpień 2008 - Kurpie Białe (Pułtusk - Szygówek - Zambski - Bartodzieje) ::

Pułtusk to bardzo urokliwe i pozytywnie prowincjonalne miasteczko Mazowsza. Posiada długowieczną tradycję, wspaniałe zabytki architektury i oryginalną historię (gród obronny, rezydencja biskupów płockich, wielka powódź, upadek meteorytu...). Ponadto jest to dobra baza wypadowa do paru pętli rowerowych po Kurpiach Białych, pod warunkiem jednakże posiadania auta (nie docierają tu pociągi). Tym razem udajemy się wzdłuż malowniczej Narwii po nieistniejącym w terenie (za to ładnie wyrysowanym na mapie) czerwonym szlaku rowerowym do letnisk ukrytych pośród lasu: Ponikwi, Pawłówka i Szygówka. Stamtąd lasem przedostajemy się do Zambsk (4 spółgłoski obok siebie!), powrót zaś następuje przez Obryte i Bartodzieje. Cała trasa (patrz mapka) dostępna latem dla rowerów nie-tylko-górskich (gorzej jest ponoć w czasie wylewów Narwii na wiosnę).

:: sierpień 2009 - Nadbużańskie Wilczogęby ::

:: sierpień 2009 - Z Urli n/Liwcem nad Zalew Zegrzyński ::

:: sierpień 2009 - Szum kormoranów... ::

Zdarzyło się - nieco przypadkiem - że już po tygodniu zawitałem w to samo miejsce, które 7 dni temu odwiedziłem na rowerze.  Jak się w to miejsce dostałem - niechaj pozostanie wstydliwą tajemnicą. Tym razem w okolicy nie straszyły ciężkie, niby-burzowe chmury, ale świeciło słońce i było bardzo ciepło. Wylegując się na plaży nadnarwiańskiej w Nowym Dworze Mazowieckim, udało mi się uchwycić aparatem ciekawą historię, której bohaterami były: kormoran, kaczka krzyżówka oraz mewa srebrzysta. :)                                                             

:: lipiec 2009 - Wisła i Narew ::

:: lipiec 2009 - Nad Liwiec i Bug ::

W drugi weekend lipca miałem okazję "prowizorycznie podczepić się" pod zaplanowaną przez mojego tatę, dwudniową wyprawę rowerową do miejscowości Urle nad Liwcem. Urle to dawne letnisko warszawiaków, obecnie mocno podupadające. Położone nad malowniczą i przyjaźnie płytką rzeką Liwiec. Niestety w połowie lipca 2009 Liwiec miał wezbrane wody, żółto-pomarańczowe, mętne i śmierdzące. Podobnie Bug - to pokłosie trawających od półtora miesiąca intensywnych opadów. Okolice Liwca oraz położonej na pn-wsch. od niego Puszczy Kamienieckiej posiadają tyleż bogatą, co miernie oznakowaną i często zaniedbaną sieć szlaków. I choć leśne dukty są na ogół piaszczyste, na pewno warto okolicę zgłębić. P.S. Miałem też okazję pojeździć trochę pociągami na linii Warszawa Wileńska -> Tłuszcz -> Małkinia. Zrobiłem fotkę pociągu: link. ;)

:: kwiecień 2009 ::

Oj pojeździłoby się na rowerze... ale nie ma kiedy. W analogicznym okresie roku ubiegłego, jak i przedubiegłego, byłem już w zasadzie spakowany i przygotowany na tygodniowe wycieczki po "ścianie wschodniej". Niestety wszystko co dobre, szybko się kończy, a życie przynosi niespodziewane zwroty i zmiany. W tym roku wszystko na co mogę sobie pozwolić, to kilkugodzinne wycieczki po własnej okolicy raz na dwa tygodnie albo i rzadziej. Kilometrów nakręcone tak mało, że aż wstyd pisać. W zasadzie najbardziej aktywnym elementem tego bloga na chwilę obecną jest "Ramka Włodka" (czyli mojego taty), w której dystans całkowity sezonu 2009 rośnie w zastraszającym i wpędzającym w kompleksy (mnie) tempie. ;)

:: luty 2009 - śnieg po kostki ::

:: styczeń 2009 - Na nartach po okolicy ::

:: grudzień 2008 - Wspomnienia ze szczytów ::

:: październik 2008 - Pożegnanie jesieni ::

:: wrzesień 2008 ::

:: lipiec 2008 - Okolice Nadmy II ::

:: czerwiec 2008 - Okolice Nadmy ::

:: 11 maja 2008 - Nad Wkrę ::

:: kwiecień/maj 2008 - Polska Egzotyczna II: Terespol - Suwałki (444 km) ::

Na przełomie kwietnia i maja - korzystając z długiego weekendu - wybraliśmy się ponownie na wycieczkę rowerową po wschodnich rubieżach kraju. Skład ekipy pozostał niezmienny: tak jak w ubiegłym roku jechałem wespół z niklosem, czyli Pawłem, czyli rowerzystą sprawdzonym i zaprawionym w bojach różnorakich. Trasa rozpoczęła się - także podobnie do poprzedniej - w Terespolu, na granicy z Białorusią. Tym razem jednak wiodła na północ przez zupełnie odmienne tereny. Najpierw dość płaską krainą wzdłuż malowniczego Bugu, następnie przez prastare lasy Puszczy Białowieskiej, wreszcie zaskakująco pofałdowanym "zapleczem" Białegostoku i Sokółki - by wreszcie osiągnąć Puszczę Augustowską i "liznąć" nieco Suwalszczyzny. Pogoda - poza wyjątkowo ładnym pierwszym dniem - okazała się być dosyć kapryśna: sporo kilometrów przejechaliśmy w deszczu, w tym ostatnie kilkanaście w ulewie. Było o wiele cieplej niż rok temu, jednak okazje do przemarznięcia też się trafiały (nocleg w stodole przy Kanale Augustowskim). Asfalt w trakcie tego wyjazdu był naprawdę rzadkością - dominowały mniej lub bardziej piaszczyste szutrowe drogi, leśne dukty i łąkowe ścieżki. Po drodze mijaliśmy wiele malowniczych wiosek, za to zniknęły z krajobrazu niszczejące cerkwie, zarośnięte lasem cmentarze, czy ślady po wysiedlonych wsiach (których to śladów historii jest wiele przy granicy z Ukrainą, na Roztoczu, w Beskidzie Niskim i Bieszczadach). Zapraszam zatem do przejrzenia kronikarskiego zapisu wycieczki oraz obejrzenia zdjęć...

:: 9 marca 2008 - Wesoła Ponurzyca ::

Dla wytrwałych zaglądaczy na niniejszego bloga (rispekt!) kolejna porcja nudnych zdjęć przyrodniczych. ;] Tym razem udało mi się zająć ostatnie wolne miejsce na wycieczkę do Mazowieckiego Parku Krajobrazowego (to tak jakoś na pd.-wch. od Otwocka). Spacer miał miejsce po południowym skraju parku - od stacji kolejowej Zabieżki zielonym szlakiem przez malowniczo położoną wioskę Ponurzyca do miejscowości Karpiska k./Celestynowa. W ciągu 6 godzin przeszliśmy coś ponad 23 km w przepięknych okolicznościach przyrody i pogody. Jeden kolega to miał nawet GPSa, dzięki czemu mogę tu wkleić link do mapki i statystyk spaceru. Fajnie, nie? ;]
UPDATE: alternatywny opis i zdjęcia z dwóch ostatnich wycieczek znajdziesz o tutaj.

:: 17 lutego 2008 - Podryg zimy nad Wisłą ::

W trakcie jednego z naszych ostatnich spotkań, w ramach programu cyklicznej wymiany myśli filozoficznej (o dziwnej nazwie: "Po 2 stronie lustra") zaplanowano cało-najbliższo-niedzielne obcowanie z Wisłą i jej krzaczorami. Do tego zadania podstępnie oddelegowano ekipę w sile trzech chłopa, która nawet niespecjalnie się stawiała, mając myśli zmącone ogromną ilością dymu w knajpie. :] Cóż - 2 dni później trzeba było ponieść konsekwencje pochopnie podjętych decyzji - stawiliśmy się tedy w zimną i wietrzną niedzielę w umówionym wcześniej punkcie Pragi. Następnie przerzucono nas kilkadziesiąt km na północ i desantowano na lewym brzegu Wisły, na wysokości Nowego Dworu Maz. (nie pamiętam dokładnie szczegółów pojawienia się w tamtym miejscu, ale profil trasy z GPS wyraźnie wskazuje na desant z ogromnej wysokości :]). Czule pożegnani przez miejscowego burka odważnie ruszyliśmy w nieznane, gotowi na wszystko, naprzeciw naszemu przeznaczeniu... A konkretnie na krzaczasty brzeg Wisły, gdzie przedzierając się przez gęstwinę gałęzi próbowaliśmy... _więcej...

:: 3 lutego 2008 - Sroga zima! ::

Jezioro Zegrzyńskie na początku lutego gościło efektowną, acz niszową orkiestrę dzwoneczkową o indiańskiej nazwie "Kostki lodu łagodnie brzęczące przy brzegu". Pokrywa lodowa już całkiem się roztopiła, a jej resztki skumulowały się wzdłuż nabrzeży w postaci kostek lodu, używanych do drinków. Dźwięk tych dzwoneczków lodowych roznosił się wzdłuż wału spacerowego, umilając spacer w pięknym słońcu i towarzystwie wiosennego wiatru. Niedziela (3 lutego) była zresztą pięknym dniem w całej Polsce, o czym szeroko donosili różnoracy wędrowcy. Szkoda, że tak mało słonecznych dni - przeważają te deszczowe, jesienne, błotniste i wietrzne. Współczuję ludziom, którzy mają tendencję do jesiennych depresji - w tym roku jesień zakończy się chyba dopiero w kwietniu... Pozdrawiam blogowych ornitologów! ;)

:: 12/13 stycznia 2008 - Styczeń Plecień ::

:: 5 grudnia 2007 - buro i ponuro ::

:: 10 listopada 2007 - Zimno, kurde! ::

Jak głosi przysłowie ludowe: "W listopadzie goło w sadzie". W sadzie faktycznie goło, a w lesie niewiele lepiej. Liście opadły już prawie całkiem z drzew, a te które tworzyły na ziemi kolorowe miraże, zmieniły kolory na bure i ponure. Jednak kiedy wyjdzie słońce, nadal można znaleźć pośród lasu trochę optymistycznych klimatów. Brrrrr... zimno! Temperatura odczuwalna poniżej zera skłania do poważnych przemyśleń na temat zakupu kominiarki a la ABW. Bez tego policzki robią się czerwone, jak u tancerki zespołu Mazowsze. Posiadanie porządnego grzańca z sokiem i cynamonem w termosie jest wręcz konieczne do przetrwania w takich warunkach! Na liczniku stuknęło 1400 km - ładnie wygląda, pochwalić się spokojnie tym można, więc już chyba starczy rowerowania w tym roku... (chociaż nigdy nic nie wiadomo). Zakończę ten wpis - nie wiedzieć czemu - kolejnym bezsensownym porzekadłem ludowym: "W listopadzie kapusty pełne kadzie". :P

:: 21 października 2007 - Spacer wyborczy ;) ::

:: 14 października 2007 - Tropem jesieni ::

:: 8 września 2007 - Leśne przejażdżki ::

:: 20 maja 2007 - Puszcza Słupecka ::

:: 31.IV. - 4.V.2007: Polska Egzotyczna (Terespol - Susiec, 370 km) ::

:: 22 kwietnia 2007 - Poligon w Zielonce ::

:: 21 kwietnia 2007 - Łąki Radzymińskie ::

:: 1 kwietnia 2007 - Wycieczka wałowa ::

:: 30 grudnia 2006 - Sylwester w siodle ::

:: 28 października 2006 - Na grzyby ::

:: 2 września 2006 - Czersk ::

:: 8 lipca 2006 - Treblinka ::

:: maj/czerwiec/lipiec 2006 - Warszawa (Sielce) ::

:: 7 maja - wokół Zalewu Zegrzyńskiego ::

:: 6 maja 2006 - Tłuszcz ::

:: 22 kwietnia 2006 - Kampinowski Park Narodowy ::

:: 9 kwietnia 2006 - Nowe Miasto k./Płońska ::

:: 25 marca 2006 - Jezioro Zegrzyńskie ::

:: 22 października 2005 - rezerwat Łęgi Czarnej Strugi ::

:: 24 września 2005 - Mińsk Mazowiecki ::

:: 4 września 2005 - Legionowo i Dębe ::

:: 28 sierpnia 2005 - Wyszków ::

:: 19 czerwca 2005 - Ossów ::

:: 28 maja 2005 - Warszawa ::

:: 22 maja 2005 - Kuligów ::

Szybka decyzja w niedzielne popołudnie: czas zrobić jakąś dłuższą trasę. Pakuję manatki i opuszczam dom ok. 15:30. Czasu pozostało niewiele, ale cudowna pogoda pozwala mieć nadzieję na przyjemną przejażdżkę. Pierwsze parę kilometrów po ruchliwej trasie Warszawa - Białystok, ale zaraz się z niej urywam na Wólkę Radzymińską. Droga wiedzie przez pięknie pachnący las, pełen późno-wiosennej, coraz bardziej soczystej zieleni. Dojeżdżam do zapomnianego przystanku kolejowego Dąbkowizna i jak zwykle zatrzymuję się przy symbolicznym grobie Nieznanego Żołnierza (II wojna św.) Grób jest prowizoryczny: otoczony płotkiem kawałek piachu z wbitym krzyżem. Nie dorobił się nawet jednej betonowej płyty. Przy krzyżu jak zwykle leży przerdzewiały hełm, przebity kulą... Jestem w tym miejscu drugi raz, ale doświadczam deja vu - z rozmyślań nad grobem odrywa mnie nadjeżdżająca lokomotywa. Zaraz po jej przejeździe robię fotkę swoim "dwóm kółkom" na torach i jadę dalej. Trasa wiedzie przez las do Fortu Beniaminów - zespołu potężnych bunkrów, częściowo roztrzaskanych przez bomby (patrz zdjęcia). Sporo osób wędruje między grubymi murami. Jadę dalej - nad malowniczą rzeczkę Rządza, wpadającą do Jeziora Zegrzyńskiego. Następnie przez Załubice przedostaję się do Kuligowa, miejscowości położonej tuż nad rzeką Bug. Chwila na plaży nadbużańskiej i znowu kręcę pedałami. Tym razem w lini prostej wracam znad Bugu przez Radzymin do domu. Droga wiedzie przez lasy i pola dojrzewającego zboża. W Radzyminie znów ląduję na dwupasmówce, ale dostaję zbawiennego "speeda" - ostatnie 10 km pokonuję ze średnią prędkością ponad 30 km/h. :)

:: 1 maja 2005 - Wyszogród ::

:: 17 kwietnia 2005 - Nieporęt ::

:: 8 kwietnia 2005 - Otwock ::

:: 3 kwietnia 2005 - Kanał Żerański ::

:: 25 lipca 2004 - Węgrów ::

:: 18 lipca 2004 - Stanisławów ::

:: 10 czerwca 2004 - Modlin ::

:: 29 maja 2004 - Urle ::

Wybrałem się dziś ponownie na rower. Pogoda była wprost wymarzona - dużo słońca, czasem białe chmurki, delikatny wiatr. Zdołałem przejechać "jedynie" 90 km. Na 90-tym kilometrze złapałem gumę i chwała Bogu, bo nie przejechałbym nawet 1 km więcej - po prostu nogi odmówiły współpracy, czułem się kompletnie wyczerpany.